معنی مکه ریش - جستجوی لغت در جدول جو

فرهنگ گویش مازندرانی

ریش کوتاهی که چند روز تراشیده نشده است، موهایی که تازه بر صورت روییده

(کُپْ پَ / پِ)

دارای ریش انبوه. پرریش. لحیانی. بلمه. ریش آور

(مَکْ کی)

دهی از دهستان زلقی است که در بخش الیگودرز شهرستان بروجرد واقع است و 568 سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

(دَهْ)

کسی که دارای ریش انبوه و هنگفت و بزرگ باشد. (ناظم الاطباء). لحیۀ انبوه و گنده. (آنندراج)

دشنامی است گه بریش: درم آمد علاج عشق درم گوه ریشا، چه سود از این و از آن. (سنائی)

ریش اندک ریش با موهای اند که بر صورت ظاهرباشد محاسن کوتاه

دشنامی است گه بریش: درم آمد علاج عشق درم گوه ریشا، چه سود از این و از آن. (سنائی)

جلوی تکیه، تکیه ی جلوی حسینیه ها

رفت و آمد

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما